Charlotte 
Daar zijn we dan, terug op Aruba! Voor het derde jaar op rij en nu met z’n drieën. Het blijft leuk en bijzonder om dingen voor het eerst met Charly te doen, om te zien hoe ze op situaties en mensen reageert en hoe ze alles in zich opneemt.
Leuk dat je onze blog leest, welkom! Deze blog wil ik vullen met onze avonturen die we beleven aan de andere kant van de wereld. Leuk voor later voor onszelf en Charly, om mensen een idee te geven wat we aan het doen zijn en om vrienden en familie op de hoogte te houden, zonder dat we iedere keer hetzelfde moeten vertellen of dingen vergeten. Ik ga proberen iedere week een blog te posten met een update, maar het kan ook zijn dat dit niet altijd lukt, of dat ik weinig spannends te vertellen heb.
We gaan beginnen! Dit is de eerste blog van hopelijk veel berichten en veel avonturen!
Op donderdag 3 november zijn we geland op dit fijne eiland. De vlucht was super (ietwat turbulentie, maar dat hoort erbij) en Charly heeft het fantastisch gedaan, ze was lekker aan het spelen, eten, slapen en chillen bij ons. Ze heeft echt geen moment gehuild of ergens last van gehad, heel erg fijn voor ons en onze medepassagiers. 😉 Ze was zoals ze altijd is, vrolijk en actief en contact aan het maken met iedereen en alles aan het ontdekken. Ze is aan het oefenen met staan, dus alles wordt aangegrepen om aan vast te houden en zich aan op te trekken. Trots ook dat ze kijkt als ze dan staat, heel schattig om te zien.
We werden opgehaald door onze vrienden Edzard en Myrthe met hun zoontje Wolf op het vliegveld. Zij zijn onze ‘echte’ Aruba vrienden, ze wonen hier vast en we hebben elkaar ontmoet bij het kiten het eerste jaar dat wij op Aruba waren, Myrthe toen nog zwanger van Wolf. Ed heeft in de tijd dat wij in Nederland waren heel veel voor ons geregeld voor ons huis hier, want news flash: we bought a house! Een klus-huis welteverstaan, maar een huis is een huis. Kev heeft altijd een project nodig en dit leek een mooi project voor deze winter. En Kevin zou Kevin niet zijn als hij geen twee projecten tegelijk laat lopen, dus daarnaast heeft hij nog een bouwproject gekocht voor de verhuur.
De eerste week hebben we geslapen in Blue Village, aangezien de huizen leeg staan en de container nog geleverd moet worden. We hebben dus een container vol met spullen vanuit Nederland opgestuurd, al in oktober, waar we het hele jaar mee bezig zijn geweest om de juiste spullen op tijd hier te krijgen. De container werd op maandag geleverd, maar er moet altijd iemand van de douane bij komen bij het openen, zodat ze kunnen checken wat er ongeveer binnenkomt. Deze meneer kwam woensdag om 13:00 uur, dus we moesten nog anderhalve dag wachten met het openen en beginnen met sjouwen van alle meubels, accessoires en andere spullen. We hadden onszelf voorgenomen de eerste dagen niks te doen en te chillen, maar uiteraard lukte dat niet. We gingen vrijdag direct naar ons huis, de supermarkt voor schoonmaakkosten en langs de SETAR om onze internetverbinding aan te vragen. Op Aruba is het nog heel normaal om langs diverse bedrijven te gaan, zoals de SETAR, om een dienst aan te vragen. We hebben er 2,5 uur over gedaan om twee telefoonabonnementen en twee vaste aansluitingen aan te vragen. Dit is inclusief 2 uur wachten, het andere half uur werden we geholpen door een aardige mevrouw die alles voor ons in orde maakte. De grap is wel dat veel instanties tussen 12 en 1 pauze houden, dus dat ook gewoon doen als er allemaal mensen zitten te wachten. Wij waren er om 11 uur en om 1 uur waren we aan de beurt, waarschijnlijk door de pauze die er even tussen zat. Welkom op Aruba!
We zijn begonnen met het huis schoon te maken, de vorige bewoners hebben het leeg en op het oog schoon achtergelaten, maar zelfs ik vond dat er wel een sopje, bezem en dweil door het huis moest. Mensen die mij goed kennen weten dat ik niet zo poetserig en netjes ben, maar nu heb ik het toch echt gedaan, met mooi resultaat al zeg ik het zelf haha. 🙂 Kev begon meteen aan wat klusjes die hij zag, hij is zo handig het is echt niet te doen, zo fijn! Het toilet lekte, er moest een vaatwasser in de keuken komen en de septic tank moet omgelegd worden, dus aan dat soort dingen begon hij maar vast terwijl ik aan het schoonmaken was. Zaterdagavond waren we nog aan het klussen en schoonmaken toen rond 8 uur de stroom uitviel. Ik schrok me kapot, want dan is het ineens helemaal zwart en zie je niks meer. Ik stond met Charly in m’n armen in de gang, zonder telefoon dus had niks wat licht kon geven bij de hand. Kev lag nog onder de wc pot om een lekkage te fixen, maar dat was meteen klaar want je ziet niks meer. Dat was meteen het einde van die dag, de stroom sprong namelijk 2 uur later, na 10 uur pas weer aan. Welkom op Aruba! ;p
Dan de spullen. Woensdagmiddag begon Kevin met hulp van René en Frode (twee vrienden die hier ook wonen) met het leeghalen van de container. De meneer van de douane was er maar een half uurtje of drie kwartier, hij bekeek wat spullen en de lijsten die we hadden aangeleverd en hij ging weer door, hij had het druk gaf hij aan. Kevin had een pick-up gekocht en de waterscooter ook meegenomen, dus die moesten er als eerste uit en werden ook gecheckt door de douane. De rest van de container is vol met huishoudelijke artikelen; meubels, handdoeken, servies, bakjes, bestek, noem het maar op. We hebben -denk ik- alles gekocht wat we nodig hebben, op wat elektronische apparatuur na, die wilden we hier kopen want ze hebben hier 110 Volt.
Rond 4 uur hadden Kev en René de spullen voor het huis hier wel redelijk bij elkaar en in het huis gezet, waarna Kev begon met het in elkaar zetten van de meubels. Ondertussen was Myrthe aangekomen om mij te helpen met de kleinere meubels en begon de eetkamer stoelen in elkaar te zetten. We zetten ook het campingbedje voor Charly op, zodat ze lekker haar eigen bed heeft. René ging naar huis en iets later kwamen Edzard en Wolf om te helpen. Charly vindt Wolf heel interessant, hij is precies een jaar ouder dan zij, dus hij kan al lopen en is dus veel sneller dan zij. Dat zorgt bij haar voor de nodige frustratie, want ze wil graag bij Wolf zijn en hem nadoen. Maar met twee kleine kindjes, die allebei behoorlijk moe waren, wordt het in elkaar zetten van meubels ineens even anders en gaat het tempo er ook behoorlijk uit. Myrthe en ik ontfermden ons voornamelijk over de kids en het eten (pizza uit de oven welteverstaan), terwijl Kev en Ed een bed in elkaar zetten. Ook moest de bank na het eten direct in elkaar gezet, dat vond Kevin wel zo relaxt. Rond half 10 gingen Myrthe, Ed en Wolf naar huis en zette Kev de rest van de bank in elkaar. Wel fijn want een uur later lagen we op de bank terwijl Charly lag te slapen in haar bedje. We waren al sinds 8:15 uur bij het huis (we wisten van tevoren niet hoe laat de douane zou komen, alleen dat ze zouden komen), dus dat we rond half 11 ‘s avonds op de bank konden ploffen was wel erg lekker.
Nadat Kev onze spullen bij Blue Village had opgehaald gingen we naar bed. Helaas sliep ik echt slecht, Charly sliep wat onrustig en daar werd ik ook steeds wakker van. Naast dat ik niet echt lekker m’n draai kon vinden in het nieuwe bed, alles voelde nog zo nieuw aan dat het een beetje plastic-achtig voelde, wat niet relaxt was. Kev viel gelukkig wel als een blok in slaap, die had waarschijnlijk zelfs nog op een dun matje op de grond als een blok geslapen. En dan vandaag, donderdag, zijn we verder gegaan met uitpakken. Kev had van de week elektronische apparatuur besteld, daar werd vandaag een deel van geleverd. Dus hij heeft de wasmachine aangesloten en de vaatwasser op de juiste plek gezet, waar hij plek voor heeft gemaakt in de keuken. Ook heeft hij nog een bed in elkaar, mijn vader komt morgen voor 3 weken om te helpen met klussen, dus die komt in een redelijk ingericht huis met in ieder geval een bed.
In een week tijd hebben we nog niet echt gechillt, het is ook niet echt strandweer, de hele week regent het een beetje en is het grijs, maar perfect om te klussen en hebben we al veel kunnen doen! We zijn alleen afgelopen zondag even kort naar het strand geweest met Frode voor een duik, maar daarna ging het weer regenen. Gelukkig hebben we alle tijd, dus dat chillen komt nog. En in december komen Lot en Mitch met de kids voor langere tijd, Ivar, Danitsja en Daimy in de kerstvakantie en Stef voor Oud&Nieuw. Dus genoeg tijd om te chillen met elkaar!
Ik wens je alvast een fijn weekend en hopelijk tot volgende week!
Liefs,
Charlotte
